حافظ

اگه ایران حافظ رو نداشت چی میشد ...

سعدی، حافظ .. مولوی... اینا نبض فرهنگ ما هستن ...

چقدر حیف اون‌روزهای دبیرستان و راهنمایی و ...

فقط شعرا رو حفظ کردیم که آزمون بدیم .. چقد حیف ، مگه نه؟

وقتی گاهي تو پادکست ها می‌شنوم و یا توی بعضی برنامه های کوتاه و یا توی صفحه دکتر سوگل مشایخی می‌شنوم که چقد قشنگ لحظات آدما رو توصیف کردنُ حال دل آدما رو گفتن... اونم قرن ها پیش... و چه تطابقی با اون لحظه ما داره... واقعا لذت میبرم

ینی معجزه ی کلام و شعر بجز اینه؟ ..

پ.ن : دلم خواست برگردم ، همینه ک هست

چشم حسودامم کووووور که می دونم چراغ خاموش هنوزم تو زندگیم فضولی میکنن و اینجا رو میخونن دختری به تنهایی ماه...