دل نوشته

دیروز بود شاید

و یا دیروز تر بود

دقیق به یاد نمیاورد چند روز از غرق شدن توی دنیای یه کتاب می گذروند

و او نمی دونست که همین بود که تنها بود ...

تنهایی ، تنها شدن ... تنها بودن

یه روز یه آدمی که، آدم موندگاری توی زندگیم  نبود بهم گفت روزهامو شلوغ کردم و کلی برنامه ریختم که

فکر های ناراحت کننده نداشته باشم .

خب بار اول که من اینو شنیدم

بنطرم راه حل خوبی اومد حتی، خودمم ازش استفاده کردم تا حدودی ...

اما امروز که تقریبا یکسال از اون صحبت می گذره و اون طرف ازدواج کرده و خدارو شکر انگار خوشحال و خوشبخته ... با خودم دوره می کنم حرفش رو ...

نه ... درست نبود شلوغ کردنِ بی خودیه روز هامون...

حتی می دونید به نظر من درستش نیست که ما غرق بشیم توی یه موضوع خاص.

داداشم همیشه میگه ، احساسات میان و میرن ... اصلا کار احساسات همینه که تورو درگیر کنن

می گه احساسات خوب سریع می خوان برن ولی، احساست بد هی میخوان بمونن و حرصتُ در بیارن ...

خب این با شخصِ توئه که اجازه موندن بدی

یا دکِشون کنی برن...

بذار برن ، آره بابا ... بذار برن ... اصلا باید که برن .

من تا یکسالِ پیش شاید انقدر هدفم پر رنگـــــــــــ جلو چشمام نبود.. ولی امروز من دختری به تنهایی ماه هستم

ولی با عشقی به وسعت کهکشانِ راه شیری ... اصلا شاید بیشتر ...

عشقی که تو قلبمِ مالِ کسی نیست ...

این عشق نتیجه ی تمامِ تنهایی ها، افتادنا، بلند شدنا، پیش پا خوردنا... نگم براتووون نتیجه تمامیِ اون لحظه هایی که با خوشی و سرخوشی شاد ِ شاد بودم ...

اما کسی، همون کسی که تا خورشید توی دنیاست و تا عدل و عشق و خشم خداوند پا برجاست ، نخواهم بخشیدش ... قالیچه رویاهامو از زیر پام کشیید و خوردم زمین و تماماً شکستم ....

با همه ی وجود ...

درد آور ...

ولی گذشت و امروز؛ این عشقِ توی قلبم متعلق به وجود بی نهایتِ خداست ... گفتم مالِ کسی نیست

اخه خدا خداست ، وجودی بی نهایت ... وجودی پر از عشق ...

آخرین کتابی هم که خوندم ملت عشق بود .

که مهر تاییدی به تمام فهمیدن هام از این دنیا و همه چیز زد ...

بخونیدنش

مخصوصا که اگر این روزها خیلی حسِ تنهایی می کنید ...

یا اینکه خودتونو گم کردید

این یه نصیحت نیست ؛ ابدا... چون از نصیحت بدم میاد.

این یه پیشنهاد از طرف کسیه که همه وجودش روزگاری پر از احساس بود و الان بیشتر وجودش منطق شده :)))